Urodził się w Genewie 10 października 1913 r. Po półrocznej praktyce w Zakładach Ostrowieckich i w Stoczni Gdańskiej podjął studia na Wydziale Okrętowym Politechniki Gdańskiej. W czasie studiów (1933-1939)  odbywal praktyki w stoczni gdańskiej, na statkach linii Polsko-Brytyjskiej i Gal oraz w stoczniach Burmaister i Wain w Kopenhadze. Ode stycznia do września 1939 r. pracował jako asystent montażu w stoczni gdyńskiej. W czasie wojny pracował jako konstruktor w Centralnym Biurze Technicznym w Warszawie i w Hucie Raków w Częstochowie. W styczniu 1943 r. został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu a następnie w Neuengamme i Flessenburgu. W lipcu 1945 r. powrócił do Polski. Od lipca do do września 1945 r. pracował w Państwowym Zarządzie Wodnym w Koźlu na stanowisku kierownika warsztatów i stoczni. Później uruchamiał Państwową Wytwórnię Prochu w Bydgoszczy a 11 listopada 1946 r. został we Wrocławiu zastępcą kierownika Biura Technicznego w Grupie Stoczni Zjednoczenia Przemysłu Kotlarskiego odbudowując barki i statki odrzańskie.  5 maja 1947 r. podjął pracę w “Polskiej Żegludze na Odrze”, jako kierownik Biura Taboru, przekształconego później w Biuro Studiów.

Prowadził sprawy związane z kontraktem holenderskim. We wrześniu i październiku 1947 r. wyjeżdżał służbowo do Holandii, także w roku 1948. Na dłużej wyjechał do Holandii 18 lutego 1949 r. - jako członek Odrzańskiej Komisji Odbiorów.

2 sierpnia 1949 r. złożył wypowiedzenie pracy uzasadniając to likwidacją Działu Konstrukcyjnego w “PŻnO” i zakończeniem odbioru holowników w Holandii. Nie dano mu zgody na odejście z terminem 1 września 1949 r do “Stoczni Rzecznych. Państwowego Przedsiębiorstwa Wyodrębionego” we Wrocławiu. Był potrzebny. Karierę  konstruktora statków rozpoczął nieco później - w tej roli czuł się lepiej.